Een hard fork is een splitsing van een bepaalde blockchain.
Blockchains worden continu ontwikkeld. Zo worden bijvoorbeeld protocollen geoptimaliseerd om transacties sneller door te voeren of om de grootte van een block aan te passen. Dit soort beslissingen hebben altijd voor- en nadelen. Vaak is ook niet iedereen het eens met een update. Bij techbedrijven is het management verantwoordelijk voor het nemen van dit soort beslissingen. Zij bepalen of een update wel of niet wordt doorgevoerd. Een blockchain als Bitcoin heeft geen management. De blockchain is decentraal dus er is niet een enkele partij die beslissingen kan nemen over de toekomst van deze chain. Vaak wordt er in dit soort situaties gestemd over de beslissing. Als meer dan de helft van de ontwikkelaars achter een beslissing staat wordt dit de nieuwe manier waarop een blockchain verder wordt ontwikkeld.
Soms is er een grote groep die niet achter de beslissing staat. In zo een geval kan de groep beslissen om verder te gaan met een blockchain op hun eigen manier, er is dan sprake van een 'fork' of afsplitsing. Bitcoin cash en Ethereum classic zijn op deze manier ontstaan.
Bij Bitcoin Cash wilde een deel van de aanhangers van Bitcoin de blokcapaciteit wilde verhogen waarmee de transacties sneller zouden moeten verlopen. Het andere deel wilde dit niet en daarop is besloten om te hardforken. Hieruit is Bitcoin Cash ontstaan.
Er zijn verschillende sorten forks. Hardforks zijn het meest ingrijpend omdat een hele blockchain wordt afgesplitst. Bij een softfork worden er alleen regels aangepast zonder verder veel te veranderen aan de manier waarop een bepaalde blockchain werkt.
Bij een softfork worden regels van een blockchain strenger gemaakt. Dit zijn vaak geen grote veranderingen die al binnen de bestaande regels passen. Bitcoin had bijvoorbeeld in het begin geen limiet op de grootte van een block totdat developers van Bitcoin besloten om deze regel strenger te maken en de blockgrootte te verkleinen naar 1 MB wat resulteerde in een softfork. Dit paste in de oude regels omdat het al was toegestaan om blocks van 1MB of kleiner te hebben en om deze reden hoefde er dus verder niets te veranderen.
Met een hardfork worden, tegenovergesteld van een softfork, de regels binnen het protocol versoepeld. Deze regels vallen dan ook buiten de oude regels waardoor er een probleem ontstaat. Als Bitcoin van oorsprong een block grootte van 1MB had en er besloten was om deze zonder limiet te stellen, dan hadden de miners alle software en hardware moeten updaten om aan de nieuwe regels te voldoen. Omdat met deze wijziging het hele Bitcoin netwerk op de schop zou moeten en er onzekerheid zou ontstaan over de toekomst daarvan is er toen besloten om een nieuwe munt uit te brengen – Bitcoin cash.
